Zgromadzenie Córek Bożej Miłości
Dom Pomocy Społecznej w Prusach prowadzony jest przez Zgromadzenie Córek Bożej Miłości założone w Austrii w 1868 r. przez Matkę Franciszkę Lechner, pochodząca z Edling w Górnej Bawarii.
Początkowo zgromadzenie funkcjonowało jako religijny związek kobiet w oparciu o ustawę o stowarzyszeniach z 1867 r. W pierwszym rozdziale statutów czytamy: ” Stowarzyszenie Bożej Miłości jest związkiem kobiet, które wyłącznie ze względu na chrześcijańską miłość bliźniego, poświęca się nieodpłatnej opiece i wychowaniu potrzebujących pomocy dziewcząt”. Już po roku czasu Założycielce udało się przekształcić stowarzyszenie w zgromadzenie zakonne.
Od początku swojej działalności Siostry zajmowały się ubogimi. Początkowo były to dziewczęta przybywające ze wsi do miast w poszukiwaniu pracy. Siostry dawały im schronienie, odpowiednie kwalifikacje, referencje i bezpieczną pracę. Często powracały do sióstr, kiedy to z powodu wieku, chorób nie mogły już pracować.
W człowieku ubogim, zagrożonym, siostry rozpoznawały cierpiącego Chrystusa co stało się misją i charyzmatem Zgromadzenia Córek Bożej Miłości.
Charyzmaty ( z greckiego charismata znaczy dar) są to różne dary, które można otrzymać jedynie od Boga. Są one szczególnymi talentami uzdalniającymi człowieka do posługiwania( służby) w Kościele, wyrażającego się w pomocy innym. Konsekwencją charyzmatu Córek Bożej Miłości jego widocznym i sprawdzalnym wyrazem jest hasło: Wszystko dla Boga, dla Biednych i dla naszego Zgromadzenia.
Dom Pomocy Społecznej w Prusach powstał z przekształcenia Sierocińca w Pleszowie na zakład dla dzieci upośledzonych umysłowo w 1961 r. Pierwotną jego siedzibą był Pleszów.
W 1986 z powodu dużego skażenia środowiska przez koksownię placówka została przeniesiona do Prus. W zakładzie przebywały dziewczęta od 3-18 roku życia, a później umieszczano je w Zakładzie dla Dorosłych w Krakowie. Początkowo praca opiekuńczo- wychowawcza była prowadzana w III grupach, w których przebywało od 15-18 wychowanek. A od 1966 r. powstała IV grupa licząca wówczas 5 wychowanek, tworzyły je dzieci leżące.
W 1970 r. zorganizowano w DPS Szkołę Życia. Kilka wychowanek korzystało z nauczania w Podstawowej Szkole Specjalnej w Nowej Hucie, niektóre uczennice uczęszczały do Szkoły Rzemieślniczej w Nowej Hucie.
Na mocy umowy zawartej 29.03.1984r. w Warszawie Pomiędzy Zgromadzeniem Córek Bożej miłości w Krakowie a zrzeszeniem Katolików „Caritas”, Zarząd Główny w Warszawie zobowiązał się oddać na własność zgromadzenia nieruchomość położoną w Prusach w zamian za użytkowanie nieruchomości, którą zajmowały siostry w Pleszowie. Do 1990r. Dom Specjalny „Caritas” w Prusach funkcjonował na podobnych zasadach jak w Pleszowie. Podstawę prawną funkcjonowania Domu Pomocy Społecznej w Prusach stanowi umowa zawarta między Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej a Zgromadzeniem Córek Bożej Miłości w Dniu 19.07. 1990r., zarządzenie Wojewody Krakowskiego z dnia 26.05.1991 oraz Statut. Jak wynika z umowy zawartej 20.03. 1998r. między Wojewodą Krakowskim jako reprezentującym skarb państwa a Zgromadzeniem Córek Bożej Miłości fundusze na pokrycie kosztów funkcjonowania domu przekazuje wojewoda za pośrednictwem Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Krakowie.
Obecnie Dom Pomocy Społecznej w Prusach jest placówką stacjonarną zapewniającą wychowankom całodobową opiekę. Placówka przeznaczona jest dla dzieci, młodzieży i dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie. Przebywa w niej 53 osoby w wieku od 13 do 58 lat.
Opiekę nad nimi sprawują siostry i personel świecki.